انسان در هیچ شرایطی و در هیچ دوره سنی ، بی نیاز از مباحث اخلاقی و تربیتی نیست: زیرا هیچ گاه انسان در وضعیتی قرار نمی گیرد که از خطر انحرافات و آسیب های اخلاقی در امان باشد. از طرف دیگر، انسان در هیچ شرایط و هیچ دوره سنی به وضعیتی دست نمی یابد که گفته شود به کمال اخلاقی رسیده و هیچ مرحله تکاملی نمانده که طی نکرده باشد . بنابراین ، انسان در همه حال در معرض صعود و سقوط اخلاقی است و ضروری است با کمک برنامه های تبیین و تمرین اخلاقی ، خود را از سقوط در امان دارد و به حرکت در جهت صعود ادامه دهد.
