کاوشی در گونه‌های ادبی

گونه ادبی واژه ای مرکب است که برای مشخص کردن مرز میان انواع نوشتار ادبی منظوم یا منثور و امکان جداسازی آنها از یکدیگر به کار میرود. هرگونه ادبی در پی دستیابی به هدفی است و بر آن است که پیامی را به گوش مخاطب احتمالی خود برساند. این پیام با توجه به گونه مدنظر، ممکن است آگاهی بخش، متقاعد کننده، هشدار دهنده، آموزنده، تحریک کننده، تحقیرکننده، عیب جو، خواننده، گریاننده، تمجید کننده، سرگرم کننده، برانگیز کننده عواطف و احساسات عاشقانه و…باشد.گونه ای مانند رمان، بیشتر در پی سرگرم کردن آمیخته با آموزش است. شعر در پی  بیان عواطف و احساسات شخصی شاعر و انتقال حالت روحی، عاطفی و احساسی وی به خوانشگر شعرش است. تئاتر در پی انتقال غیر مستقیم پیام نویسنده نوشتار نمایشی به واسطه حضور نمایشگران  روی صحنه است که گاه تماشاجی صحنه با آنها همزادپنداری کرده و به تقویت خوبی ها و برطرف نمودن عیوب اخلاقی خود همت می گمارد. رساله یا جستار نیز در پی ارائه یک نظریه علمی، ادبی، سیاسی، مذهبی، هنری و یا فلسفی است. در جستار صداقت نویسنده در بیان نظراتش ضامن پذیرش هر آنجه وی می نگارد، از سوی خوانشگر و مخاطب متن رساله است.