هستی در اندیشه فیلسوفان

کتاب حاضر تحلیل سیر مفهوم «وجود» و «هستی» در نزد بزرگترین فیلسوفان سنت غربی است. نویسنده معتقد است که وجود در تاریخ فلسفه به دست فراموشی سپرده شده و فیلسوفان همواره امری غیر از وجود را سرلوحه تحقیقات فلسفی خود قرار داده اند. در واقع نویسنده معتقد است که بزرگ ترین فیلسوفان سنت مابعدالطبیعه غربی، از پارمنیدس و افلاطون و ارسطو گرفته تا دکارت و کانت و هگل، اصحاب اصالت ماهیت بوده اند و حذف و طرد «وجود» از مابعدالطبیعه منجر به ایجاد مابعدالطبیعه هایی نامنطبق با نظام وجودی عالم شده و حتی اگزیستانسیالیسم معاصر با دعوی بازگشت به وجود از درک حقیقی وجود بازمانده و شبحی تهی را جانشین آن کرده است. در این میان تنها یک فیلسوف از این آزمون سرافراز بیرون آمده است و او کسی نیست جز تحلیل های ژرف و موشکافانه نویسنده از فیلسوفانی همچون افلاطون، ارسطو، ابن سینا، ابن رشد، آکوئیناس، کانت، هگل و کی یر کگارد به این کتاب عمقی درخور توجه داده است. نگاه یک فیلسوف غربی به نزاع اصالت وجود و ماهیت و تحلیل او از این مسئله که عمده مشکلات مابعدالطبیعه های سنتی و فلسفه های معاصر را در تمایل آن ها به اصالت ماهیتی می داند، به راستی خواندنی و آموختنی است.