نادر ابراهیمی در این رمان بسیار هنرمندانه عمل کرده است. او دو موضوع و رویکرد جداگانه را همزمان باهم به پیش می‌برد. یکی زندگی شخصی ملاصدرا و دیگری چگونگی ظهور اولین تفکرات فلسفی خاص او.
زمان در این رمان سیال است و ابراهیمی سعی کرده تمام ابعاد شخصیتی ملاصدرا را در متن کتاب بگنجاند. رمان از زمان تبعید ملاصدرا توسط شاه عباس آغاز می‌شود و ما او را میانه راه می‌بینیم در حال مکالمه با همسرش که از خستگی و بیماری دختر تازه متولد شده‌اش شکایت دارد.
کلیت رمان از شانزده فصل جداگانه اما به هم پیوسته تشکیل شده است سر فصل‌هایی با عنوان مشترک «راه» زمان حال روایت رمان را تشکیل می‌دهند.
سر فصل‌ها هر کدام با عنوان‌های جداگانه و در فصلی جداگانه برهه‌های حساس و خاص از زندگی ملاصدرای شیرازی را به صورت فلاش بک برای مخاطب ترسیم می‌کنند.
در کنار خواندن زندگی ملاصدرای شیرازی، در این کتاب اطلاعاتی هم از زندگی سه فیلسوف نامدار معاصر ملاصدرا یعنی میرداماد، میرفندرسکی و شیخ‌بهاءالدین عاملی (قاضی‌القضات) به دست می‌آورید.
