روانشناسی معاصر در چارچوب اثبات‌گرایی و تجربه‌گرایی شکل گرفته و به صورت نوشته و نانوشته، هشیار و ناهشیار، تحت تأثیر مبانیِ انسان‌شناختی، معرفت‌شناختی، هستی‌شناختی و روش‌شناختیِ اثبات‌گرایی است. «روانشناسی در رهیافت قرآنی» اقتضا می‌کند که همه این مبانی، بر اساس قرآن باشد؛ این روانشناسی، اگرچه از یک‌سو وامدار یافته‌های علمیِ مسلَّم روانشناسی معاصر است، لکن از سوی دیگر باید ذیل هندسه معرفتی اسلام باشد و با دیگر شاخه‌های علوم اسلامی انسجام و هماهنگی کافی داشته باشد. اکنون به پاس چندین دهه تلاشِ روان‌شناسان مسلمان در جهان، این رهیافت، از مقیاس فردی به مقیاس دانشگاهی و پژوهشگاهی ارتقا یافته است. این کتاب به واسطه محدودیت‌هایی که وجود داشته، توانسته است فقط به تعدادی از مفاهیم روان‌شناختی از دیدگاه قرآن بپردازد؛ در ابتدا رهیافت قرآنی معرفی و سپس به مبانیِ ذکر شده و کیفیت حضور آن در روانشناسی اشاره‌ای شده است؛ آنگاه طی چند فصل به تفصیل دیدگاه قرآن در باب مباحثی همچون «انگیزش»، «احساس، ادراک و شناخت»، «رشد»، «روانشناسی اجتماعی»، «سلامت روانی» و «روانشناسی مثبت» بررسی شده است.
