آدمی هم نطق ظاهری دارد و هم نطق باطنی. هم می اندیشد و هم اندیشه خویش را به زبان می آورد.
ولی بیان اندیشه ها، آداب و موازین خاصی دارد و تمرین و ممارست و تلاش را می طلبد.
با فراگیریِ این آداب و به کار بستن آنها، استعدادِ فطری سخنوری شکوفا می شود و توان های خدادادی، بروز و ظهور می یابد.
مؤلف، در این کتاب به سخن و سخنوری از دیرباز تا به امروز پرداخته و موازین و مبادی خطابه را کاویده و آنچه را سخنور بدان نیاز دارد در پنج بخش به تفصیل آورده است:
رابطه خطابه و علوم انسانی، ویژگی های علم و عملی سخنور، مبادی و علوم بایسته در سخنوری، مراحل سخنوری و اقسام سخنوری.
