جهان های اجتماعی

در این کتاب ابتدا کنش انسانی و اجتماعی و به تبع آن” علوم انسانی” و “علوم اجتماعی” مبتنی بر بنیان‌های هستی شناختی و انسان‌شناختی حکمت اسلامی توصیف و تعریف می‌شود.
در این بخش نویسنده تاکید می‌کند که متافیزیک به علوم انسانی ملحق نمی شود، همان گونه که به علوم طبیعی نیز ملحق نمی‌گردد، بلکه متافیزیک به عنوان بخش بنیادی حکمت نظری در قبال علوم انسانی و اجتماعی قرار می‌گیرد.
در ادامه وجود جهان های مختلف اعم از جمادات و نباتات و حیوانات و جهان انسانی و اجتماعی و نسبت بین این جهان‌ها تبیین می‌شود.
نویسنده متذکر می‌شود که به رغم ترکیب اتحادی جهان های یاد شده هیچ یک از آنها قابل تقلیل به دیگری نیست. گلوگاه بحث در جهان های مختلف نسبت بین جهان اجتماعی و جهان انسانی است. رابطه فرد و جامعه و رابطه عامل و ساختار با این بحث پیوند می‌خورد.
مولف کوشیده است تا بخشی از ظرفیت های حکمت صدرایی را برای تبیین این نسبت به کار گیرد جهان اسلام و دنیای دنیای متجدد دو نمونه از جهان های معنوی و دنیوی هستند به نظر نویسنده تبیین هویت این دو جهان و شناخت مرزهای فرهنگی هر یک از آن دو امکان تصمیم به قراردادهای انسان مرذد امروز را برای عبور از مرزهای فرهنگی و خط های هویتی فراهم می آورد