آیا حضور زن در عرصه های اجتماعی و سیاسی از جمله وکالت در دعاوی و مجلس (پارلمان) با شئون و شخصیت دینی او در تضاد نخواهد بود؟
این اثر که از زاویه «وکالت» با رهیافت فقه شیعه به این موضوع نگریسته، در واقع پاسخی است به این پرسش، زیرا شرط اساسی هر وکیل در تمام زمینه ها اهلیّتِ او برای اقدام درآن مورد است؛ وکالت عقدی است که براساس آن، شخص بخشی از اختیارات حقوقی خویش را به کسی واگذار می کند که صلاحیت اقدام در آن مورد را داشته باشد.
