روان‌شناسی اخلاق شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به بررسی اخلاقی افعال و نیز مبانی آن‌ها از منظر روان‌شناختی می‌پردازد. مثلاً مفاهیمی از قبیل حسد، تکبر و ده‌ها موضوع دیگر که در اخلاق مورد بحث قرار می‌گیرند، در واقع مفاهیمی روان‌شناختی‌اند که در روان‌شناسی اخلاق باید معنای دقیق و محدوده‌شان بررسی شود. هم چنین روان‌شناسی برای تثبیت فضایل اخلاقی و اجتناب از رذایل می‌تواند راه‌کارهایی ارائه کند. از سوی دیگر، مباحث اخلاق نیازمند پیش‌فرض‌هایی روان‌شناختی است که بحث از آن‌ها را روان‌شناسی برعهده دارد. روان‌شناسی اخلاق هم در دپارتمان‌های روان‌شناسی و هم در دپارتمان‌های فلسفه مورد بحث قرار می‌گیرد و در نتیجه، مباحثش پربارتر و عمیق‌تر است. متأسفانه با وجود این ویژگی انحصاری، کتاب‌های فارسی این رشته به مباحث رشد اخلاقی اکتفا کرده و به مباحثی نظیر جبر و اختیار، خودگرایی، اخلاق فضیلت، تربیت اخلاقی از دیدگاه روان‌شناسی نپرداخته‌اند. این نقیصه مؤلفان کتاب را واداشت نگاهی جامع‌تر به روان‌شناسی اخلاق بیندازند و در راه توسعه مباحث این رشته پیشقدم شوند.
