قدرت از جمله مهم‌ترین و محوری‌ترین پدیده‌های اجتماعی است که در عین اهمیت آن ونقش یگانه‌ای که در تأمین امنیت، رشد، توسعه، عمران و آبادانی دارد، قابل سوء استفاده بوده و احیانا ممکن است خسارت‌های جبران ناپذیری بر جامعه وارد کند. قدرت در جامعه با بسیاری از ابعاد زندگی انسان، مانند حکومت، سیاست، اقتصاد، رشد و توسعه، اخلاق و دین و دیگر ابعاد زندگی اجتماعی ارتباطی نزدیک دارد که این خود قابل ملاحظه و تحقیق است. قدرت، چهره‌ها و انواع مختلفی دارد و می‌تواند در همه شئون زندگی فردی و اجتماعی، ملی و بین‌المللی، مادی و معنوی، اقتصادی، سیاسی، نظامی، هنری، فرهنگی و حقوقی انسان نمود و ظهور داشته باشد و آثار خود را در جامعه نشان دهد. هرچند قدرتمندان می‌توانند از قدرت خود سوء استفاده کنند؛ ولی اندیشمندان برای مهار قدرت و جلوگیری از سوء استفاده آنان راهکارهای قابل ملاحظه‌ای پیشنهاد کرده‌اند. دین و اخلاق از جمله راهکارهای عمده برای کنترل قدرت می‌باشد که سیاست‌پژوهان در آن اختلاف نظر دارند. به نظر می‌رسد دین و اخلاق تأثیر بسیاری در کنترل قدرت دارند؛ تا آنجا که عوامل دیگر کنترل قدرت، بدون این دو عامل و بدون پشتوانه اخلاقی و دینی، نمی‌توانند نقش چشمگیری داشته باشند. اسلام و به ویژه عمده‌ترین منابع آن، یعنی قرآن و سنت به مسئله کنترل قدرت اهتمام ورزیده‌اند و در این زمینه بیشترین تأکید را بر عوامل دینی و اخلاقی دارند. این کتاب در حد توان، مباحث یاد شده و مطالب عمده موضوع قدرت را با توجه به اندیشه‌ها و مبانی اسلام و آیات و روایات و با این نگاه که قدرت از عناصر دولت و موضوع اصلی حقوق اساسی می‌باشد، بررسی کرده است.
