در این اثر سعی شده تا جایگاه علم مدیریت، از دریچه معرفتشناسی، در بین معارف بشری بازشناسی شود و سپس به تبیین پیشینی ازمعرفت‌شناسی دانش مدیریت اسلامی به عنوان پیش‌فرض مهم برای ورود به این دانش، پرداخته و آبشخور‌های معرفتی‌ای را که این دانش از آن تغذیه می‌نماید، شناسانده گردد، تا هم توجیهی معقول برای چنین دانشی فراهم آید و هم مبادی و لوازم منطقی برای ورود به این دانش شناسایی شود. ازنگاه فلسفه اسلامی معاصر، مفهوم اعتباریات، از نگاه معرفتشناسی و هستی‌شناسی، جایگاه سترگی را به خود اختصاص داده است. مفهوم اعتباریات مساوقت مصداقی با مفهوم تکنولوژِی نرم دارد که از مدیریت تلقی به آن می‌شود.
در این کتاب سعی شده از موضع اعتباریات به مقوله مدیریت و سازمان پرداخته شود تا از این طریق، احتمالاً، تبیینی قابل دفاع از امکان پی افکندن دانشی به نام مدیریت اسلامی فراهم شود. آنچه معرفتشناسی دینی در اختیار می‌گذارد، افزون بر تأیید برخی کاربرد روش‌ها و منابع معرفتی دیگر، با شکستن نگرش انحصارگرایانه آنها، روش‌ها و منابع دیگری را فراروی امر پژوهش قرار می‌دهد. استفاده از منابع وحیانی، بدیل دیگری است که معرفتشناسی دینی ارائه می‌دهد و دانش مدیریت اسلامی، علی الادعاء، با تأثیرپذیری از این نوع معرفتشناسی، بسطی دیگر در موضوعات و روش‌های خود پیدا می‌کند.
