سفرنامه سرمایه سعادت: از کربلا تا تهران (۲-۱۳۴۱ ق / ۱۳۰۲ ش)

سرمایه سعادت مانند بسیاری از سفرنامه های دیگر، گزارش یک سفر، از نظر شرح راه و اقامت در شهرها و قریه های مختلف، وقایع طول راه و مسائلی از این دست است، اما این سفرنامه از این نظر که نویسنده جوان آن، به موضوع مشکلات جهان اسلامی،ایران، غرب و تمدن و تجدد آن و نیز مساله عقب افتادگی و ضعف مسلمانان  علاقه نشان داده است، میتواند منعکس کننده بخشی از تصورات جامعه ایرانی در سالهای نزدیک به بر آمدن سلسله پهلوی در ایران با شعار تجدد باشد. میرزا  حسن احقاقی، ازچشم یک طلبه جوان اما پرشور نسبت به وطن، کسی که علاوه بر طلبگی فدری از علم جدید هم خوانده و نیز به عنوان یک منتقد تمدن غرب و در عین حال واقف به جنبه های مثبت آن سخن میگوید. نوشته او به نسبت سن و سالش، از نظر نثر و نیز توصیف و تشریح آنچه دیده و نیز گزارش گفتگوهایش با افراد مختلف و نظرات متنی قابل توج است.