درآمدی بر پارادایم اجتهادی دانش عملی

رویکرد پیشنهاد این نوشتار به مثابه فرایندی جهت تولید علوم انسانی اسلامی، نوعی نگرش بازاندیشانه و متحول شده نسبت به مدل «پارادایم اجتهادی دانش دینی (= پاد)» است که پیش از این از سوی گروه فلسفه علوم انسانی پژوهشگاه در کتابی با همین عنوان منتشر شده است. رویکرد «پارادایم اجتهادی دانش عملی»، براساس مبانی علم شناختی و مبانی کلان پارادایمی خود، بر آن است که مبتنی بر فرانظریه تراسازی می‌توان رویکرد تکامل یافته‌تری نسبت به مدل پاد برای تولید علوم انسانی اسلامی ارائه کرد. در این رویکرد با ملحوظ داشتن ویژگی کنشگری و پدیده ساز بودن انسان به مثابه محور و موضوع علوم انسانی و با تأکید بر حکمت عملی، روش شناسی خاصی ارائه شده است که مبتنی بر این مبانی و با نظرداشت منابع دین مبین اسلام به مثابه معتبرترین معیار معرفتی، با استفاده از روش ترکیبی اجتهادی، پیشنهادی برای نظریه‌پردازی و مدل‌سازی در شاخه‌های مختلف علوم انسانی ارائه شده است.