ارزیابی پارادایمی برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

تدوین و اجرای برنامه‌های توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در هر نظام اجتماعی در تولید و باز تولید هویت ساختاری آن حائز اهمیت است. از طریق این برنامه‌ها، چگونگی دست‌یابی به اهداف جامعه را می‌توان ردیابی نمود. یکی از راه‌های اعتباریابی برنامه‌های توسعه، ارزیابی نظری و اجرائی آنهاست. شیوه دیگر ارزیابی این موارد، انتقال به سطح پیش فرض‌های حاکم بر نظریات علمی موجود است. این پیش‌فرض‌ها در یک دستگاه فکری معرفی می‌شوند که امروزه تحت عنوان «پارادایم علم» مشهور است. چنانچه ارزیابی برنامه‌ها را بتوان در این سطح انجام داد، گفتمان نظری حاکم بر برنامه‌ها شفاف خواهد شد و انسجام نظری برنامه، مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. این پژوهش، برنامه‌های توسعه اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را در قالب یک پژوهش کیفی با روش تحلیل محتوا مورد ارزیابی پارادایمی قرار داده است.