در این کتاب برای بازسازی مدیریت دانش دین بنیاین به عنوان یک رشته، از یک طرف مبانی هستی شناسی دانش، معرفت شناسی و انسان شناسی دینی تبیین شده و اصول و نظریههای مطرح در حکمت اسلامی که امکان استفاده از آنها در زمینه نظریهپردازی در قلمرو مدیریت دانش وجود دارد، مورد شناسایی و استفاده قرار گرفته است. برخی از این مبانی و نظریات عبارتند از: نظریه اعتباریات علامه طباطبایی(ره)؛ اصول و مبانی تمدن دینی، نظریه منزلت عقل در هندسه معرفت دینی و نظریات تفسیری آیت الله جوادی آملی پیرامون جامعه در قرآن و نظریه روششناسی بنیادین و نظریه جهانهای اجتماعی دکتر پارسانیا. سپس بر اساس بررسی انتقادی مدیریت دانش در تمدن غرب با رویکرد رئالیستی حکمت صدرایی و معیارهای علم دینی که در جلد قبل بیان شد، نظریه مدیریت دانش دین بنیان که از مبانی و نظریههای حکمت اسلامی تغذیه میکند ارائه شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
