جامعه‏ شناسى معرفت

جامعه‌شناسی معرفت، یکی از شاخه‌های اصلی و مهم جامعه‌شناسی و یک سنت فلسفی جامعه‌شناختی است که از اواخر قرن نوزدهم به بررسی عوامل اجتماعی تعیین‌کننده معرفتهای انسانی پرداخته است. همه گرایشهای گوناگون این سنّت فکری به بررسی مسئله مناقشه‌برانگیز «تعیّن اجتماعی معرفت» و فهم و تبیین جامعه‌شناختی این مسئله پرداخته‌اند. این کتاب از سه بخش تشکیل شده است: بخش نخست به بررسی مبانی جامعه‌شناسی معرفت و پیشینه فکری و فلسفی این رشته اختصاص یافته است. بخش دوم، نظریه‌های اساسی جامعه‌شناسی معرفت را معرفی و نقد می‌کند و بخش سوم، کوششی است در فراهم آوردن بسترهای نظری و آشنا کردن دانشجویان و محققان علوم اجتماعی با مبانی ایرانی و اسلامی، تا گامهای ماندگار «بومی شدن علم» برداشته شود. برای تحقق این امر، برخی از مبادی فلسفی و نحله‌های اصلی فلسفه اسلامی و ایرانی را در اختیار نهاده است.